Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

ΓΛΑΥΚΩΨ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΧΑΛΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΒΙΒΛΙΟ ISBN 978-960-7740-51-9
ebook ISBN 978-960-7740-40-3


Αστείρευτες πορείες
Δεν στερεύουν οι πορείες
καθώς, πάντα όταν φυσάει, κλωνούνται
τα φύλλα των δένδρων.
Οι οφθαλμοί, αυτοί που δεν φαίνονται,
σε κυττούν ασταμάτητα·
δεν χάθηκες, ποτέ,
όταν έπρεπε νά είσαι εδώ.
Αφάνταστο φαινόμενο η όψη τ’ ουρανού,
καθώς καλύπτει
τον σκοτεινό κόσμο των άστρων,
σχήματα -πολύπλοκες μορφές υδρατμών,
κύκλοι της ατμόσφαιρας, αερικά-
παίζουν, μαθαίνουν, ελίσσονται
ασταμάτητα.
Οι αισθήσεις· πίδακες
ύμνοι προς την ανωτάτη φύση -νοημοσύνη.
Κρύβονται τα χέρια βυθιζόμενα στην θάλασσα
και αν δεν μιλούν ανθρώπινα οι πόλεις του βυθού
είναι πλείστως ευνόητα τα μηνύματα· άφωνες -δι-
αφορετικές, θα ειπώ καλώς- φράσεις σαν φυσαλί-
δες γρήγορες.




Γλαύκωψ Στέφανος

ΕΛΕΥΣΙΣ ΕΡΙΔΑΣ 
-Τρίπτυχον-
και
ΕΦΙΑΛΤΗΣ
-Οπτική ποίηση-

ISBN 978-960-7740-
ebook ISBN 978-960-7740-41-0


Φωνές
από την χώρα των πηγών
ψιθυρίζουν.
Τα χρώματα της μητέρας Γης
κρύβονται βαθιά,
έως το τέλος κάθε άγνωστης εποχής
ακούστηκαν.
Πολλές φορές οι ψίθυροι
είναι δυνατότεροι θαρρώ
από κάθε κραυγή,
θεού ή ανθρώπων.
Ναι, οι φωνές αυτές
είναι ανθών -ίσως.
Αμέσως μετά τους ψιθύρους
χωρίστηκαν από γύρω πολλές σκιές
από σημεία σιωπής,
8
αρχίζοντας κινήσεις ρυθμικές
μέσα στον ερχομό της νύχτας.
Αν έβλεπες αυτές,
ή θα έχανες κάθε φόβο,
ή θα γινόσουν παγερή ύπαρξη
στα χέρια της Σιωπής.
Μπορώ να ειπώ ότι
όλα όμοια με χοηχώ.
Μέσα από τους ψιθύρους
βγαίνουν αρμονικοί ηχηροί,
λεπτοφτιαγμένοι.
Είναι αυτοί οι μόνοι
που καθαροί ακούγονται.
Ένας όλων
είπε με καθαρή φωνή
παίζοντας με την ματιά
την λύουσα:
<< Κρατώ στα χέρια
μία εύμορφη νέρινη στάλα,
βαδίζοντας προς κάθε ονειρικό τοπίο.
Εσείς από εδώ μπορείτε να φέρετε
την ματιά σας ως εκεί;
9
Εδώ, όπου κρατώ
την ηχηρή αυτή σταλίδα.
Γιατί;
τώρα που ο άνεμος μπορεί
να μοιράσει τα ερωτικά αρώματα
δεν είσαι εδώ όψη αγαπημένη.
Λέω απλά ότι κρατώ
πολλές στιγμές ερωτικές.
Μα αυτή η πράξη
στην μνήμη δυναμώνει
την επιθυμία τόσο πολύ,
που θα μπορούσα να βρεθώ
με άλλη ερωμένη,
νομίζοντας ότι είμαστε μαζί
και παίζουμε με την αφή·
μιλώντας για ονειρικά τοπία,
θέλοντας ανάσες καθαρές,
σαν ψύχος ήρεμο
να κυλήθουν ολόγυρα εδώ.
Άφησε λοιπόν κάθε σκέψη,
βγάλε κάθε κάλυμμα βαρύ
απ’ όλα τα σημεία των πτυχών,
αυτών που εσένα ποιούν.
10
Σαν να είσαι η λάμψη όλων
μίλησε ήρεμη, απλά.
Όχι δεν θέλω να μιλήσω
για ερωτικές κακώσεις,
για ανάσες μελανές.
Βλέπω, σαν να λέω,
κάτι λαμπρότερο εκεί,
όπου τελειώνει η υαλάδα των νερών.