ΚΕΧΑΟΘΕΙΟΝ - ΓΛΑΥΚΩΨ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ σε βιβλίο 

Βιβλίο ISBN - 978-960-7740-43-4

ebook ISBN - 978-960-7740-23-6

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Θα λυπηθώ πολύ εάν θα φύγεις

Αλλά τελικά

γιατί να λυπηθώ εγώ

εσύ θα φύγεις.

(Αυτό που αισθάνομαι θα μείνει άφαντο να μου

χαϊδεύει τα μάτια όταν κοιμάμαι και θα σε ερωτεύ-

ομαι στα όνειρα που δεν θα κάνεις για εμένα και

εκεί θα είμαστε μαζί για πάντα ενώ εσύ θα είσαι

μόνη γιατί θα το βλέπω αλλά εσύ θα χάνεσαι στα

χέρια κάποιου που δύναται να μην σε ζητά στα όνει-

ρά του εκεί θα αφήνω τις λέξεις αγάπης σαν λευκά

ιπτάμενα που αγγίζουν το λεπτό γαλάζιο φως με τα

φτερά τους και μοιράζονται οι λάμψεις από τα δρο-

σερά νερά για να χαϊδεύουν τα φύλλα των λουλου-

διών όταν είναι η ώρα να μοιραστούν τα αρώματα

για να ερωτευθούν τα λουλούδια ναι το ωραίο είναι

οι πράξεις και οι σκέψεις που κάνουμε και πολλές

φορές δεν έχουμε άλλη ψυχή να ζητήσει τα δώρα

και τα μοιράζουμε στον μυρωμένο άνεμο να τα μοι-

ράσει σε όσους δύνανται να δουν την άλλη ψυχή

που ζητά ένα λεπτό παγωμένο δάκρυ χαράς που το

φροντίζει να μην λιώσει και εξατμιστεί να μην χα-

θεί εδώ ή εκεί στο απέραντο να μείνει πάντα χωρίς

να χάνει την αξία που είναι μοναδική αλλά μόνη και

την βλέπει ο ένας ή η μία)

ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ - ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΛΑΥΚΩΨ

ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ σε βιβλίο και ebook

Βιβλίο ISBN 978-960-7740-42-7

ebook ISBN 978-960-7740-22-9

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

Περπατούσα πάνω, και πλαγίως, από τον δρόμο ενός επι-

κηρωμένου φτερού κουκουβάγιας. Άκουσα τα φύλλα να

ψιθυρίζουν. Ο κύριος, που προσπέρασε αδιαφορώντας,

ήταν νεκρός και δεν φοβήθηκε όταν με είδε. Λίγο μακριά

-δυό πόντους- καθόταν πάνω στα λιμνασμένα, βρόχινα

νερά, φυσαλίδα οξυγόνου, πιπιλώντας γλύκισμα κίτρινου

χρώματος. Δεν είχα σημαντικότερες επιθυμίες και απο-

φάσισα να κοιτώ επίμονα τα χείλη της φυσαλίδας. Πολ-

λές φορές -αμέτρητες- η σκέψη μου χάνεται σε χιλιάδες

παρόμοιες εικόνες. Με τον τρόπο αυτό δραπετεύω από

τις αναμνήσεις -οποία η αξία τους; Πιστεύω ότι υπάρ-

χει, στα βάθη των σκέψεων, το ΧαλύFδινο Υγρό του Δι-

καίου. Κρυφά το προμήθευσε στην ψυχή των ανθρώπων

η ανώτερη νοημοσύνη της φύσης και προσπαθώ να το δι-

ατηρώ ακίνδυνο. Μερικοί πιστεύουν ότι η ιστορία αυτού

γράφτηκε, από τα λευκά κουνέλια πάνω στα πέπλα της

νύκτας. Άλλοι λένε ότι η φυλή των Αργυρομέλανων μά-

γων άφησε, ανάμεσα στις πέτρες, μικρούς πολυγωνικούς

σπόρους, τους οποίους έφαγαν τα κουνέλια και χώνε-

ψαν την ιστορία αυτή. Λιγότεροι είναι αυτοί που πιστεύ-

ουν ότι όλα αυτά τα γνωρίζει μόνο το ξωτικό του κρυστάλ-

λινου δάσους. Οι σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι

κάποιος άνθρωπος ανακάλυψε το υγρό, αλλά δεν θέλη-

σε να το χρησιμοποιήσει και πιθανότατα βρίσκεται κάτω

από την επίκτητη, μολυβένια επιφάνεια της γης. Εγώ δεν

πιστεύω καν μία από αυτές τις υπεκφυγές και με θεω-

ρούν τρελό. Όμως είμαι σίγουρος ότι οι σπόροι υπάρ-

χουν και αργά, ή γρήγορα, θα ζωντανέψουν και θα δυ-

ναμωθούν ρουφώντας το Υγρό Σκοτάδι των σπηλαίων, το

οποίο κρύβεται κάτω από τις πόλεις. Έτσι θα δημιουρ-

γηθεί ένα παράξενο είδος μετάλλου, που θα ονομαστεί.....