ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΑΤΟΥ - ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ISBN 978-960-7740-25-0
ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΑΤΟΥ - ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ
Ανηφορήσαμε μέσα από σοκάκια λιθόστρωτων ονείρων,
Στην καρδιά, μίας πόλης χαμένης στους αιώνες…
Ανάλαφρες πορείες στιγμάτων φωτός κάτω από
Χρυσές μαρμαρυγές… πάγωσε το φεγγάρι κρατώντας
Την ανάσα του!
Η επιφάνεια του καθρέφτη ράγισε…
Κάτω από πέτρες λαξεμένες από χέρια αρχαία,
Σβήσαμε τις σκιές.
Χείλη μίλησαν σε χείλη δίχως λέξεις…
Βλέμματα βυθισμένα σε ωκεανούς πόθων
Ανομολόγητων.
Κι όμως ποτέ σου δε μου είπες
Ούτε μια λέξη!
Ένα πέρασμα στην αιωνιότητα
Τσακίζοντας την κούπα της λήθης!
Ένα αγκάλιασμα θανάτου που σκόνη
Σκόρπισε αναγέννησης στη νύχτα!
Δίπλα ακολουθούσε ένας σκύλος
Με μάτια αγγέλου που ατένιζε γλυκά
Τους αντικατοπτρισμούς μας στα άστρα!
Την πορεία μας χαράξαμε με πύρινα
Λουλούδια πάνω από τις στέγες και τις
Ταράτσες˙ φώτα τριγύρω- απλά αναλαμπές
Στου χώρου το φόντο…
Εραστές – ανέραστοι, πλέκοντας γιρλάντες
Από σκέψεις μυστικά θαμμένες
Στης ψυχής τα ριζώματα,
Που για μια στιγμή μίας νύχτας
Αιχμαλωτίστηκαν από το άπειρο,
Αδράζοντας το χάος
Με διάφανα δάχτυλα, αφήνοντας
Ίχνη οραμάτων…
Μέσα από πέταλα γαλάζιων λωτών αναδύθηκε
Η ανάμνηση
Σφραγίζοντας σε μνήμης περγαμηνήΚρυφού πάθους ανομολόγητου,
Την παράλληλο εκείνη,
Σε μια σταγόνα αθανασίας…
Κι όμως ποτέ δεν άγγιξα, ποτέ δεν ένοιωσα
Τα χείλη σου, τη γλύκα του φιλιού σου!
Του κορμιού σου τη θέρμη…
Ύστερα ξεχυθήκαμε σε δρόμους
Μοναχικούς –
Κομήτες φλεγόμενοι, στους σκοτεινούς
Ορίζοντες,
Ψιθυρίζοντας μελωδίες στους ανέμους
Ως της αυγής τα μονοπάτια…
Μετά η ζωή μας έχασε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου