Θεϊκή γνωση μετά από 2000 χρόνια

Θεϊκή γνωση μετά από 2000 χρόνια φωτίζει το μυστήριο της γέννησης των ανθρώπων! ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ ΟΤΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΤΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΠΕΛΑΡΓΟΙ! Σύντομα οι έρευνες που αποκαλύπτουν το γεγονός θα εκτυπωθουν και θα διανεμηθούν στα σχολεία. Επίσης οι έρευνες για τον τρόπο γέννησης θα διερευνηθούν και σύντομως θα δημοσιεύσουμε νέα για το πως μένουν έγκυες οι γυναίκες και κάτω από ποιές συμφωνίες του υπουργείου υγείας επιτρέπεται η γέννηση. Ως τώρα δεν ήταν δυνατός ο έλεγχος διότι οι πελαργοί δεν ξέραμε από που παραλαμβάνουν τα έβρυα. Μείνετε συντονισμένοι ... στο δίκτιο γενετιστών της Δειμοκρατίας της Πανυβλακείας και Ανθεπιστημών ΔΕ.ΕΠ.ΕΡ. και Σία Α.Ε. (Ανώνυμη Εταίρα).

ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ από το βιβλίο ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ - ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!...

ΕΜΕΙΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΟΧΙ!

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ!! Το νερό κάνει καλό στον άνθρωπο! Μετά από έρευνες ετών και πολέμους μεταξύ γήινων ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ η σημασία του νερού στο ανθρώπινο σώμα. Όρμησαν οι εταιρίες και οι φαγάνες να το μαζέψουν και να το κλείσουν σε δεξαμενές έτσι ώστε να μην εξατμιστεί. Μάλιστα το καθάρισαν και ότι θεωρούσαν ότι είναι βλαβερό το αφαίρεσαν έτσι ώστε να τηρούνται οι προδιαγραφές των υπουργείων υγείας όλων των χωρών. Με ανακοίνωση μάλιστα τονίζουν ότι για πολλά εκατομμύρια χρόνια η φύση δεν ήξερε πως να το καθαρίζει! Αλλά εμείς με γνώσεις και φροντίδα σας το φέρνουμε στο καθημερινό σας τραπέζι.  Εμπιστευτείτε μας διότι ΕΜΕΙΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ Η ΦΥΣΗ ΟΧΙ!
ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ από το βιβλίο ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ - ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ!...

Παρουσίαση του βιβλιου Ο ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΣΤΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΤΕΝΑ

Ο ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΣΤΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΤΕΝΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΤΕΝΑ -Ο ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΜΑΣΤΟΡΕΥΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ -ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΑΤΟΥ - ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΑΤΟΥ - ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ISBN 978-960-7740-25-0

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΑΤΟΥ - ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΒΡΑΧΟ

Ανηφορήσαμε μέσα από σοκάκια λιθόστρωτων ονείρων,

Στην καρδιά, μίας πόλης χαμένης στους αιώνες…

Ανάλαφρες πορείες στιγμάτων φωτός κάτω από

Χρυσές μαρμαρυγές… πάγωσε το φεγγάρι κρατώντας

Την ανάσα του!

Η επιφάνεια του καθρέφτη ράγισε…

Κάτω από πέτρες λαξεμένες από χέρια αρχαία,

Σβήσαμε τις σκιές.

Χείλη μίλησαν σε χείλη δίχως λέξεις…

Βλέμματα βυθισμένα σε ωκεανούς πόθων

Ανομολόγητων.

Κι όμως ποτέ σου δε μου είπες

Ούτε μια λέξη!

Ένα πέρασμα στην αιωνιότητα

Τσακίζοντας την κούπα της λήθης!

Ένα αγκάλιασμα θανάτου που σκόνη

Σκόρπισε αναγέννησης στη νύχτα!

Δίπλα ακολουθούσε ένας σκύλος

Με μάτια αγγέλου που ατένιζε γλυκά

Τους αντικατοπτρισμούς μας στα άστρα!

Την πορεία μας χαράξαμε με πύρινα

Λουλούδια πάνω από τις στέγες και τις

Ταράτσες˙ φώτα τριγύρω- απλά αναλαμπές

Στου χώρου το φόντο…

Εραστές – ανέραστοι, πλέκοντας γιρλάντες

Από σκέψεις μυστικά θαμμένες

Στης ψυχής τα ριζώματα,

Που για μια στιγμή μίας νύχτας

Αιχμαλωτίστηκαν από το άπειρο,

Αδράζοντας το χάος

Με διάφανα δάχτυλα, αφήνοντας

Ίχνη οραμάτων…

Μέσα από πέταλα γαλάζιων λωτών αναδύθηκε

Η ανάμνηση

Σφραγίζοντας σε μνήμης περγαμηνή
Κρυφού πάθους ανομολόγητου,
Την παράλληλο εκείνη,
Σε μια σταγόνα αθανασίας…
Κι όμως ποτέ δεν άγγιξα, ποτέ δεν ένοιωσα
Τα χείλη σου, τη γλύκα του φιλιού σου!
Του κορμιού σου τη θέρμη…
Ύστερα ξεχυθήκαμε σε δρόμους
Μοναχικούς –
Κομήτες φλεγόμενοι, στους σκοτεινούς
Ορίζοντες,
Ψιθυρίζοντας μελωδίες στους ανέμους
Ως της αυγής τα μονοπάτια…
Μετά η ζωή μας έχασε!